nog een staartje paspoortsoep

INmiddels heb ik me aangesloten bij de zeilmakkers, die zijn aangemeerd in een baai op Fantasy Island. De enige fantasie die wij hier hebben is, van stralende zon, want het regent dat het giet. Je kan nog geen vijf meter normaal lopen en van verveling zit Mark grapjes te maken over horrorverhalen… “Er was eens een meisje dat een buskaartje kocht in Guatemala maar vergat om haar paspoort terug te vragen. Maar dat was nog maar het begin. De wind die draaide en het bleef maar noordenwind en het waaide zo hard dat er zelfs geen vliegtuigen meer naar Cuba gingen. Toen moest ze haar hele leven op Roatan blijven… ”

Er is inderdaad noordenwind, maar waarschijnlijk kunnen we na de storm, op woensdag uitvaren zodat we maandag op Cuba aankomen. Dus daar gloort licht aan de horizon. Nu nog de volgende hobbel eerst overwinnen: er hangt me een boete van 160 euro (na al zo’n 300 dollar extra kosten aan vervoer, hotels en documenten)  boven het hoofd omdat ik net iets te lang gewacht heb met me melden bij de douane. Laten we hopen dat ook deze soep niet zo heet wordt gegeten als hij wordt opgediend. Ik ben maar even gaan snorkelen om wat stoom af te blazen… wel mooi onderwaterplaatje geschoten 😀

Okay Fantasy Island, picture this! Over een paar dagen varen we af  met een schone boot, schone en droge kleren, genoeg eten, goede wind, geen extra boete….

2 thoughts on “nog een staartje paspoortsoep

  1. The Boss. schreef:

    we duimen voor je…

  2. Karen Heerema schreef:

    Ik ook!!
    Wat een gedoe allemaal, maar je beschrijft het wel hilarisch!!

Plaats een reactie